چاپ سنگی و اُفست

تکنیک چاپ سنگی بر حسب تصادف کشف شد. در سال ۱۷۹۶، آلوئیس زنه فلدر نمایشنامه نویس مونیخی که برای چاپ آثار خود در جستجوی روش کم هزینه ای بود ،نوشتن روی سطح صاف و صیقلی یک قطعه سنگ را آزمایش کرد . او از این راه خاصیت دفع آب مرکب چربی را که با آن می نوشت کشف نمود.



در آغاز، نقش مورد نظر را با دست روی سنگ چاپ می کشیدند و عمل چاپ نیز به صورت دستی انجام می گرفت. صفحه کاغذ به سنگ آغشته به مركب تماس پیدا میکرد و از پشت فشرده میشد . گئورگ زیگل با دستگاه چاپ سنگی خوابیده ای که در سال ۱۸۵۱ در برلین به کار انداخت. که چاپ ماشینی تکرنگ و چند رنگ این فرایند را میسر ساخت (تصویر ۱۶) که در بسته بندی کالاها اهمیت ویژه ای یافت.
چاپ افست
زنه فلدر از همان سال ۱۸۰۵ در این اندیشه بود که به جای سنگهای گران وزن از وسیله دیگری استفاده کند. ولی تنها در سال ۱۹۰۴ بود که آیرا ریوبل و کاسپارهرمن ، دو آمریکایی ساکن ایالت نیوجرزی موفق شدند لوحۀ فلزی نازکی اختراع کنند که به جای سنگ، حامل نقش و تصویر مورد نظر بشود. آنها نخست لوحۀ فلزی را به مرکب آغشته می کردند. سپس رطوبت موجود مرکب اضافی را دفع میکرد . آنگاه تصویر بر جای مانده به نوردی پوشیده از لاستیک منتقل می کردند و سرانجام این نقش را به صفحهٔ کاغذ انتقال می دادند . (تصویر ۱۷) این شیوۀ غیر مستقیم چاپ افست نامیده شد. لوحه فلزی چاپ( در ایران : زینک)، پوشش لاستیکی و کاغذ همگی در حول استوانه هایی گردش می کردند و سرعت کار از آغاز زیاد بود .
در مراحل اولیه تکامل چاپ افست ،ضرورت مرطوب سازی سطح چاپ مشکلات بزرگی پیش میآورد. که باعث میشد نقش و تصویر به دست آمده اغلب بی رنگ و محو باشد. پس از جنگ جهانی دوم ،با حصول پیشرفتهای فنی ، مرکبهای بهتر و کاغذهای گلاسه مقاوم تر این معایب برطرف شد.
امروزه ماشینهای بزرگ روتاتیو افست که به کمک ابزار الکترونیک کنترل میشوند .این ماشینها شامل چند واحد چاپی پیاپی هستند میتوانند در هر ساعت ۳۰/۰۰۰ چاپ بر هر دو روی کاغذ چه به صورت ورق و رول انجام دهند.
اولین دیدگاه را ثبت کنید