دیکتاتوری کارتلها اثر همایون الهی

کتاب دیکتاتوری کارتلها

در طی سال های جنگ جهانی دوم هرچند چپاول جهان به وسیله ابر جنایتکاران متوقف نگشت. اما به علل مختلف، از جمله به سبب جنگ های دریایی، بعضی از کشور ها یا دور از دسترس چپاولگران بودند و یا در نوعی انزوا بسر می بردند که توجهی به آن ها نمیشد. تعدادی از این کشور ها این فرصت را غنیمت شمرده توانستند به سرعت به سوی خود کفایی و پیشرفت گام بردارند.

به عنوان مثال برزیل و آرژانتین در آمریکای لاتين توانستند تا پایان جنگ جهانی دوم در بسیاری از زمینه های علمی و تولیدی به خود كفایی برسند. این دو کشور علاوه بر خود کفایی در زمینه کشاورزی، صنایع سبک و در زمینه های بسیار پیچیده ای نظیر ساختن ژنراتورهای قوی، کشتی های مدرن و حتی هواپیما و… به پیشرفت های شگفتی نایل آمدند. خاتمهٔ جنگ جهانی دوم و تقسیم دوبارهٔ جهان توسط ابرجنایتکاران برای آن ها فرصت مجددی بود تا از رشد و پیشرفت کشور های به اصطلاح درحال رشد وعقب مانده جلوگیری کنند.

در این میان کارتلهای چند ملیتی به عنوان بازوی استعمار و استثمارگران بین المللی، به صورت اختاپوس استعماربودند. و با سرعت بخشیدن به اقدامات چپاولگرانهٔ خود دو هدف اساسی را دنبال کردند؛

اولا به توطئهٔ خود عليه کوشش کشور های «عقب نگه داشته شده» برای پیشرفت و ترقی ادامه دادند.

ثانیا به نابود کردن پیشرفت های صنعتی واقتصادی کشورهایی پرداختند که نظیر برزیل و آرژانتين در سال های جنگ جهانی دوم به موفقيت هایی دست یافته بودند.

کارتلهای چند ملیتی به یاری دولت های خود و رژیم های دست نشانده به آسانی به این اهداف دست یافتند. ولی گاهی نیز در این ویرانگری با مقاومتهای پراکنده و کوتاه مدت بعضی افراد روبرو می شدند.

در ادامه