کلیات سعدی(گلستان، بوستان، غزلیات، قصائد، قطعات و رسائل)

مشخصات کتاب کلیات سعدی

• نویسنده: مصلح بن عبدالله سعدی
• اهتمام: محمدعلی فروغی
• سال چاپ: 1365
• قطع: رقعی
• جلد: گالینگور طلاکوب
• انتشارات: امیرکبیر
• مقدمه: بهاءالدین خرمشاهی
• موضوع: گلستان، بوستان، غزلیات، قصائد، قطعات و رسائل

معرفی کتاب کلیات سعدی

کتاب کلیات سعدی شامل: (گلستان، بوستان، غزلیات، قصائد، قطعات و رسائل) می باشد.

استاد بهاءالدین خرمشاهی؛ متن کامل و بدون سانسور کتاب کلیات سعدی

کتاب کلیات سعدی در چاپ پنحم سال 1365 نسبت به چاپ قبل از انقلاب سال ( 1356)، کاستی و افزوده ای ندارد، مگر کاهش در اغلاط فاحشی که در آن راه یافته بود. آن اغلاط غالبا میراث چاپ فروغی بوذ، به اضافه آنها که از قلم قاصر این بنده تراویده بود.

باری استاد فرزانه جناب آقای دکتر احمد مهدوی دامغانی که ارادت عمیقی به سعدی و احاطه عظیمی به زبان و ادبیات عرب دارند، روا ندیدند که این چاپ بالنسبه پاکیزه، آلوده به اغلاطی – نه چندان کم – در اعراب و عبارات عربی باشد، لذا آستین همت برزدند و دوستداران سعدی را از فضل عمیم خویش بهره ور ساختند.

درباره زندگی سعدی

شیخ سعدی خانواده اش عالمان دین بوده اند و در سالهای اول سده هفتم هجری در شیراز متولد شده و در جوانی به بغداد رفته و آنجا در مدرسه نظامیه و حوزه های دیگر درس و بحث به تکمیل علوم دینی و ادبی پرداخته و در عراق و شام و حجاز مسافرت کرده و حج گزارده و در اواسط سده هفتم هنگامی که ابوبکر بن سعد بن زنگی از اتابکان سلغری در فارس فرمانروایی داشت به شیراز باز آمده ، در سال ششصد و پنجاه و پنج هجری کتاب معروف به « بوستان » را بنظم آورده و در سال بعد « گلستان » را تصنیف فرموده.

و در نزد اتابک ابوبکر وبزرگان دیگر مخصوصاً پسر ابوبکر ، که سعد نام داشته و شیخ انتساب به او را برای خود تخلص قرار داده قدر و منزلت یافته و همواره به بنان و بیان مستعدان را مستفیض و اهل ذوق را محظوظ و متمتع میساخته وگاهی در ضمن قصیده و غزل به بزرگان و امرای فارس و سلاطين مغول معاصر و وزرای ایشان پند و اندرز می داده و به زبانی که شایسته است که فرشته و ملک بدان سخن گویند به عنوان مغازله و معاشقه نکات و دقایق عرفانی و حکمتی می پرورده و تا اوایل دهه آخر از سده هفتم در شیراز بعزت و حرمت زیسته و در یکی از سالهای بین ششصد و نود و یک و ششصد و نود و چهار درگذشته و در بیرون شهر شیراز در محلی که بقعه او زیارتگاه صاحبدلان است بخاك سپرده شده است.