صد سال تنهایی اثر گابریل گارسیا مارکز

کتاب صد سال تنهایی

بخشی از متن کتاب : 

بعد از گذشت سالها زمانی که سرهنگ اورلیانو بوئندیا در برابر سربازانی که حکم تیربارانش را داشتند ایستاده بود، خاطرات دوری را به خاطر آورد که پدرش او را به تماشای قالب یخ برده بود. در آن ایام روستای ماکوندو از بیست کلبه ی گالی پوش و کاهگلی شکل گرفته بود. کلبه ها در کنار رود بر پا شده بود آب زلال رودخانه، از روی سنگ های سفید و بزرگی، همانند تخم جانداران ماقبل تاریخ، عبور میکرد. دنیا آن چنان نوظهور بود که اغلب اشیاء پیرامون مردم هنوز بی نام بودند و برای نام بردنشان می بایست با انگشت به آنها اشاره کرد.

همه ساله، نزدیک ماه مارس، یک خانواده ی دوره گرد و فقیر چادر خود را در نزدیکی روستا بر پا میکرد و با هیاهوی بسیار طبل و فلوت، مردم روستا را از کشفیات تازه با خبر می ساخت اولین اختراعی که به آنها رسید آهن ربا بود. مرد دوره گرد تنومندی که خود را ملکیادس می نامید، با ریش انبوه و دستان ظریفش در برابر دیدگان اهالی روستا آن چه را که هشتمین کشف دانشمندان خردمند مقدونیه بود، معرفی کرد با دو شمش فلزی از کلبه ای به کلبه ی دیگر قدم میگذاشت. مردم روستا که افتادن ظروف فلزی قابلمه ها و سه پایه ها را از جای خود بر زمین میدیدند متحیر شده بودند…